شهر بانو، بانویی بزرگوار از دودمان شاهان، مادر زین العابدین (ع) است. این بانوی بزرگوار

در میان زنان مسلمان از جایگاه والایی بر خوردار است، زیرا او از جمله زنان بزرگ عصر خود

بلکه در طلیعه ی بزرگ بانوان مسلمان بوده است. این بانوی بزرگوار ، افتخار مادری

امام زین العابدین (ع) و نه تن از امامان معصوم (ع) از نسل او را دارد. از دیگر فضائل

این بانو می توان به صفات روحی و جلالت شهربانو اشاره کرد. در میان صفات روحی این بانو،

برجسته تر از همه: عفت، پاکی، کمال، آداب بلند و تیزهوشی اوست، به خاطر همین ویژگی های

فراوان، خصال نیکو و صفات کریمه ی او بود که امام علی (ع) به تزویج آن بزرگوار با

فرزندش امام حسین (ع) اقدام نمود و به او نظر لطف و احسان داشت. افزون بر صفات روحی و

مکارم اخلاقی، این بانو از جمال ظاهری و صورت نیکویی نیز بر خوردار بود.

چنانکه  برخی از محدثین و مورخین آورده اند: هنگامی که دختر یزدجرد بن شهریار را آوردند و

وارد مدینه شد، تمام دختران مدینه به تماشای جمال او بیرون آمدند و چون داخل مسجد شد،

مسجد مدینه از پرتو نور روی او روشن گردید. اکثر مورخان در حسن و جمال حضرت  شهربانو

اتفاق نظر دارند. درباره این بانوی گرامی نوشته اند که: شاه زنان، شهربانو، از بهترین زنان

عالم عصر خویش بود. همچنین گفته اند که ایشان دارای فضائل زیادی بود. یکی دیگر از مورخان

در مورد شهربانو می نویسد: خداوند تبارک و تعالی ، ائمه مهدیین (ع) را از امام حسین (ع) و از

دختر کسری قرار داده است، نه از دیگر زنانش.

براستی که خداوند منان، این بانوی بزرگوار را مورد الطاف و عنایت خاص خود قرار داد و

این فضیلت را به او ارزانی داشت که مادر بزرگوار امام زین العابدین (ع) و جده ی طیبه ی گرامی

ائمه طاهرین (ع) باشد که آنان کلمه توحید را بر روی زمین بر افراشتند.

خلاصه مطلب اینکه، این بانو به صفات برجسته ای آراسته شد که از آن میان:

1)      نسب پر فروغ آن بزرگوار است که نواده ی کسری و از نسل پادشاهان است.

2)      این بانو همسر سرور آزادگان و سالار شهیدان، امام حسین (ع)، است.

3)      وی مادر امام زین العابدین (ع) است.

4)      مادربزرگ ائمه ی طاهرین است، یعنی امامانی که از نسل امام زین العابدین می باشند.

5)      وسیله ارتباط مقدس بین عرب و فارس است. آری، این جهات، شرف و بزرگی بیشتری بر

شرافت و عظمت ذاتی وی افزوده است.

شهربانو از دیدگاه امام علی (ع) و امام حسین (ع)

امام علی (ع) به شهربانو محبت خاصی داشت و این به خاطر ایمان و عقل فراوانش بود و اخباری

از آن حضرت (ع) به جا مانده است که بیانگر فضیلت این بانوی بزرگوار است. از جمله آن خبر ها ،

اخبار زیر می باشد:

الف) در اصول کافی هم روایت شده است که حضرت علی به امام حسین (ع) فرمود: ای حسین !

این سعادتمند را نیکو محافظت بنما  و به او نیکی و احسان کن، زیرا از او فرزندی متولد می گردد

که پس از تو بهترین اهل زمین خواهد بود.

ب) امام علی (ع) به کسانش خبر داد که شهربانو مادر پاکی برای ائمه ی طاهرین (ع) خواهد شد

و همچنین فرمود: او مادر اوصیاء و ذراری پاک است.

حضرت علی (ع) به خاطر همانند بودن شهربانو به مریم کبری او را مریم نامیدند.

امام حسین (ع) برای همسر خود شهربانو ، احترام و توجه بسیار قائل بود و او را بر دیگر

زنان خود مقدم می داشت. این بانوی بزرگوار در حمایت و زیر سایه ی امام (ع) از حرمت و

احترام خاصی بر خوردار بود، تا آنجا که ناز و نعمت های زمان سلطنت پدرش را از یاد برد.

به قول سید عبدالعزیز سید الاهل که می نویسد: امام حسین(ع) به قدری از تعلیمات اسلامی به

وی آموخت که کاخهای مداین را فراموش کرد.

ادامه دارد ...

قسمت بعد:

روایتی درباره ازدواج شهربانو با امام حسین (ع)

این پست رو فردا میذارم منتظر باشید ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: